“Mensen denken dat mijn kunst best heftig is. Maar ik zie ook veel hoop. Want door het maken, na elk kunstwerk, is het voor mij een soort van opluchting. Daarin zie ik ook hoop.”

Ahmad Mallah studeerde midden in de eerste coronalockdown af aan St. Joost in Breda. Het was een moeilijke periode voor veel jonge makers. Ook Ahmad had weinig kansen om zijn werk te exposeren. Zijn afstudeerfilm ‘Stateless’ bleef hierdoor grotendeels Ongezien.

‘Stateless’ is een autobiografische documentaire. Ahmad was bijna zijn hele leven staatloos. Hij is Palestijns, maar werd geboren in Syrië, waar hij enkel een vluchtelingenstatus ontving. Pas op zijn 28ste kreeg Ahmad zijn eerste paspoort: het Nederlandse. Een belangrijk verhaal om te vertellen, vindt Ahmad:

“Ik woon hier al acht jaar. En veel mensen hier weten gewoon niet waarom vluchtelingen naar Nederland komen.” 

Pas in Nederland is Ahmad begonnen met het maken van kunst. In het AZC had hij veel tijd om handen en begon hij met schilderen en tekenen. Tijdens zijn studie ging hij multidisciplinair aan de slag en bleef hij onderzoek doen naar nieuwe media. “Ik heb honger naar nieuwe materialen”, vertelt Ahmad, “dit is wel een beetje spannend elke keer. Hoe moet ik omgaan met het nieuwe medium?”

Een belangrijke overeenkomst binnen Ahmads multimediale oeuvre is zijn inspiratiebron. Hij vertrekt vaak vanuit zijn eigen verleden. Behalve het vertellen van zijn verhaal aan de buitenwereld is creëren voor hem ook een vorm van therapie: “Mensen denken dat mijn kunst best heftig is. Maar ik zie ook veel hoop. Want door het maken, na elk kunstwerk, is het voor mij een soort van opluchting. Daarin zie ik ook hoop.”

Met ‘Stateless’ maakt Ahmad zijn filmdebuut. De documentaire is daarnaast ook het eerste werk waarbij hij met andere makers samenwerkt, een behoorlijke uitdaging volgens Ahmad: “Ik ben alleen maar bezig met persoonlijke verhalen, daarom vind ik het wel lastig om te werken met anderen.”

Experimenteren blijft in zijn werk belangrijk en daarom is hij van plan om in de toekomst vaker samenwerkingen op te zoeken. Ook gaat hij door met het onderzoeken van nieuwe media. Zijn huidige focus ligt op installaties en performance art, beginnende met zijn nieuwste installatie ‘Land van genade en verdriet’, een beeldende vertaling van Antjie Krogs ‘Kleur komt nooit alleen’

Bekijk het werk van Ahmad