Nederland heeft enorm veel onafhankelijke talentvolle makers, die niet genoeg worden gezien. Daar moeten we iets mee doen! Ongezien is het platform van Omroep ZWART waarmee we creatieven in de spotlight plaatsen en hun werk een podium bieden. Zoals een onafhankelijke documentaire, een impactvolle fotoserie of een ontroerende korte film. Een springplank voor makers om zichzelf te introduceren aan het grote publiek.
“Het heeft zo’n helende kracht om samen te dansen en samen door iets pijnlijks heen te gaan. Die pijn te transformeren en de verlichting te zien in het dansen.”
Joy Brandsma is Nederlands, Rwandees visueel antropoloog en filmmaker met een grote liefde voor dans. In 2021 studeerde ze af aan de Universiteit van Amsterdam met haar master Visuele Antropologie. Met haar academische achtergrond valt Joy in het midden van twee werelden: de documentairewereld en de antropologie. Bij Ongezien vertelt Joy over haar afstudeerfilm “Dancing in Captivity”.
“Dancing in Captivity” is een visueel essay over vijf dansers (Aaron Samuel Davis, José Dorado, Ser Gefferie, Sarada Sarita en Valentine Tanz) die elk leven op een andere plek op de wereld. De film gaat in op hoe ieder van hen zich verhoudt tot ruimte en tijd in de pandemie. “Het is een visuele exploratie van hoe queerness je vrij kan maken en hoe dans daarin centraal staat.”
De coronatijd was van grote invloed op het ontstaan en maakproces van de film. Vanwege de pandemie besloot Joy iets te maken wat ze op afstand kon doen: ze vroeg mensen om haar video’s toe te sturen waarop ze thuis aan het dansen zijn. “Ik was heel erg afhankelijk van wat zij stuurde en dat heeft heel veel invloed gehad op wat ik uiteindelijk heb gemaakt.”
Dankzij haar oproep kwam Joy in contact met verschillende mensen die de pandemie net zo beleefde als zijzelf. “Ik merkte om me heen dat mensen heel erg gestrest waren, maar ik voelde me eigenlijk best wel rustig”, aldus Joy. “Dat komt doordat ik op heel veel plekken niet meer ben, en eigenlijk ook bepaalde blikken niet zie.” Deze ervaring wakkerde een fascinatie aan voor de manier waarop zij, als BIPOC en queer persoon, de pandemie ervaarde.
“Dans is een soort radicale aanwezigheid, mensen mogen je zien, jij wordt gezien en je draagt precies uit hoe jij je voelt op dat moment.”
In ‘Dancing in Captivity’ laat Joy zien hoe dans een manier is om je identiteit toe te eigenen. Dans kan hierdoor vrijheid creëren, ook ten tijde van de lockdown. “Het heeft zo’n helende kracht om samen te dansen en samen door iets pijnlijks heen te gaan. Die pijn te transformeren en de verlichting te zien in het dansen”, vertelt ze.
Joy wil ook in haar toekomstige projecten blijven bijdragen aan black queer liberation. Ook met haar volgende project ‘Duizend kleuren’ blijft dit een belangrijke focus. In de documentaire legt ze de verhalen van een groep biculturele lesbiennes vast, de organisatie Mil Colores, die allen zo’n twintig jaar werkzaam zijn in Nederland. Hierbij werkt ze samen met ‘IHLIA LGBTI Heritage’ en ‘Atria Kennisinstituut voor Emancipatie’ en ‘Vrouwengeschiedenis’ om de verhalen te archiveren.
Dancing in Captivity’
Nederland heeft enorm veel onafhankelijke talentvolle makers, die niet genoeg worden gezien. Daar moeten we iets mee doen! Ongezien is het platform van Omroep ZWART waarmee we creatieven in de spotlight plaatsen en hun werk een podium bieden. Zoals een onafhankelijke documentaire, een impactvolle fotoserie of een ontroerende korte film. Een springplank voor makers om zichzelf te introduceren aan het grote publiek.
19 december 2022
12 december 2022
5 december 2022
28 november 2022
We zien dat je lid wil worden. Nice!
Maar je zit in een social media app. Daarmee kunnen we je betaling niet goed verwerken.
Wat nu?
Klik rechtsboven op de 3 puntjes open pagina in externe browser en word lid!